در کل فضای اینترنت انتقال اطلاعات از یک قوانین و اصطلاحا پروتکلی پیروی می کند به نام http.
پروتکل در فضای وب یعنی یک سری قواعد که کامپیوترها باید برای ازتباط با یکدیگر رعایت کنند که اینجا اسمش را گذاشته اند http.
وقتی من سایت دیجی کالا را باز می کنم کامپیوتر من یک سری درخواست به سرور دیجی کالا ارسال می کند. به این درخواست ها اصطلاحا می گوییم درخواست http یا قول معروف تر بین دلوپرها ریکوئست request .
اجازه بدهید با هم دیگر این ریکوئست ها را ببینیم.
یک سایت باز کنید.
در کروم کلیک راست کنید , inspect element را بزنید و وارد تب network شوید.
اینجا صفحه را رفرش کنید.
در سمت چپ مشخص است ریکوئست هایی که به این صفحه زده شده اند برای چه آدرس هایی هستند. روی هر کدام می خواهید کلیک کنید.
حالا در سمت راست هدر های http نشان داده می شوند.
وقتی من url دی جی کالا را وارد میکنم یک ریکوئست http به دیجی کالا راسال می شود
.شبیه همچین چیزی:
بخش اول که در تصویر مشخص است ریکوئست ارسالی است. بقیه هم همان هدر http است.
بعد از درخواست http، حالا مرورگر یک پاسخ دریافت می کند(http response):
این قمست هدر http است که به مرورگر کاربر ارسال می شود.
با توجه به چیزی که می بینید کاملا مشخص است هدر http بخشی از ریکوئست است که اطلاعتی در خودش راجع به مرورگر، سرور، رکوئست ارسالی و یک سری موارد دیگر دارد.
وقتی جواب این ریکوئست از سمت سرور به مرورگر می رسد. این اطلاعات به همراه کدهای html وارد مرورگر می شوند. ولی ما فقط کدهای html(یا بهتر بگویم نتیجه کدها) را می بینیم ومابقی چیزهایی که دریافت شده در پس زمینه هستند.
